Een hele buurt, een hele geschiedenis
Saint Germain des prés / Foto door Sophie Louisnard op Unsplash
Een enorme abdij
We begrijpen de verbazing van sommige toeristen die uit de metro komen in Saint-Germain des prés en die, gezien de naam van de plaats, verbaasd zijn dat ze geen... De prés vinden. Trouwens, gezien de prijzen is men geneigd te spreken van "Saint-Germain des prêts". Kortom, geen madeliefje, oh ja, hier is er een! Toch, eeuwen geleden, stonden we midden op het platteland. Aan de poorten van Parijs, natuurlijk, maar buiten de muren. In feite was het Germain d'Autun, bisschop van Parijs, die de wijk begon door hier in de 6e eeuw een abdij te stichten. Deze abdij, waarin de relikwieën van Saint Germain konden worden vereerd, ontwikkelde zich zozeer dat zij een van de belangrijkste van het koninkrijk werd, en werd gekoesterd door de koningen van Frankrijk. Rondom de abdij ontwikkelde zich een dorp, dat lange tijd een soort dorp bij Parijs was. Daar werd een kermis gehouden, de voorloper van onze supermarkt als je erover nadenkt, want bijna alles wat in die tijd mogelijk was, was daar te vinden.
Saint Germain des prés in 1618
In de middeleeuwen was het omsingeld. Parijs is gulzig. De abdij van Saint-Germain is enorm. Zijn drie klokkentorens waken over immense gebouwen. De tuinen completeren het geheel en worden door de monniken gebruikt om te mediteren of om zich te verzorgen, want zoals in alle abdijen wordt de traditie van gastvrijheid en zorg gecultiveerd. De Franse Revolutie blies zo hard over Parijs dat de abdij Saint-Germain er niet meer bovenop kwam. Gesloten in 1792 toen de kloosters werden opgeheven, verkocht als nationaal bezit, omgevormd tot een salpeterfabriek voor de kerk, was het een vervallen gebouw dat buiten adem de 19e eeuw inging. Er zijn nog enkele mooie ruïnes en de kerk van Saint-Germain blijft staan, verankerd door zijn duizend jaar oude fundamenten.
Het vervallen abdijpaleis in 1860
Het intellectuele Parijs vindt er zijn tafels
Café de Flore in Saint Germain des Prés Foto door Alex Segre/Shutterstock
Tijdens de Revolutie woonden Danton en Marat in de wijk Saint Germain. In de 20e eeuw werd het het intellectuele centrum van Parijs. Marguerite Duras drinkt hier haar koffie. Je ziet er Truffaut, Jean-Luc Godard of Jacques Prévert, en je kunt er de prachtige liederen fluiten van de muze van Saint-Germain, de goddelijke Juliette Gréco. Kortom, dit is de wijk voor liefhebbers van woorden.
Het is dus niet verrassend, als ik het mag zeggen, dat een van de grootste schrijvers uit de Britse geschiedenis hier in Fine Arts Street stierf op 30 november 1900. Zijn naam was Oscar Wilde. U kunt in de voetsporen van de schrijvers treden door even op het terras van het "Café de Flore" aan de boulevard Saint-Germain 172 of de "Deux Magots" aan de place Saint-Germain 6 te gaan zitten.
Oscar Wilde / Overleden in 1900 in Saint Germain des prés (1882 door Napoléon Sarony).
Adres en metro:
Boulevard de Saint-Germain des prés 75 006 Parijs / Metro lijn 4 station Saint-Germain des prés.
Rond Saint-Germain des prés
Het instituut van Frankrijk en de Académie française
Het instituut van Frankrijk Foto door TTstudio/Shutterstock
Het Institut de France is niet ver weg, op 23 quai Conti. Hier zijn 5 zeer prestigieuze academies gevestigd, met name de Franse Academie die sinds 1635 "onder de koepel" zit en door kardinaal de Richelieu is opgericht. Recht tegenover ligt de Pont des Arts, heel romantisch, en rond de brug, of zelfs erop, kunt u nachtbrakers en enkele schilders ontmoeten.
Adressen en metro:
23 quai conti en Pont des arts 75 006 Parijs / Metro: stations Mabillon of Pont des arts (minder dan 3 minuten lopen).
Place Henri Mondor
Théâtre de l'Odéon Foto door OKcamera/Shutterstock
Hier bevindt zich het Café Procope, het oudste café van Parijs, gesticht door een Italiaan genaamd "Procopio". Het serveerde koffie en chocolade, en was de ontmoetingsplaats voor vele verlichte geesten. Het was hier dat de Frygische pet werd voorgesteld als symbool van de Republiek. Verderop staat het standbeeld van Danton, de grote revolutionair, de man die, geconfronteerd met de nederlaag van de legers van de Franse Revolutie, zei: "Stoutmoedigheid, steeds weer stoutmoedigheid en Frankrijk is gered". U kunt zijn standbeeld vol beweging bewonderen. Niet ver weg ligt het prachtige Odéon theater. Hier gaf Beaumarchais in 1784 de première van "Het huwelijk van Figaro", die de aristocratie de komende problemen aankondigde met de woorden "jullie hebben alleen de moeite genomen om geboren te worden". Een prachtig theater in Italiaanse stijl achter een klassieke gevel dat zich de "gebeurtenissen" van mei 1968 goed herinnert.
Adressen en metro:
Place Henri Mondor 75 006 Parijs. Metro lijnen 4 en 10 Odéon station.
Focus op de Parijse munt
De gevel van de Monnaie de Paris / Door PHGCOM - Eigen werk, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=5691175
Het oudste bedrijf van Frankrijk.
De gevel is majestueus, zoals past bij wat wordt beschouwd als 's werelds oudste werkende onderneming. De Munt van Parijs. Het is in ieder geval de oudste Franse instelling, aangezien het werd gewild door koning Karel de Kale in het jaar 864. Het moet gezegd worden dat geld bijna net zo oud is als de staten. Het waren de Grieken die in 670 voor Christus het geld uitvonden. Daarvoor ruilden mensen om hun aankopen te betalen en betaalden ze hun belastingen in natura. Niet altijd even praktisch. Natuurlijk nam de staat het geld snel over en behield zich het recht voor het te maken. Pas op voor degenen die vals speelden door valse munten te maken. Tot de Franse Revolutie werden valsemunters veroordeeld tot levend koken. Slechts één van hen ontsnapte, gemist door de beul. Verrassend genoeg was zijn naam Louis Secrétin. Maar in het kort.
Geld verdienen: het voorrecht van de staat
Slingermunten
De staat wil de enige zijn met de macht om geld te slaan. Zelfs als dat betekent dat hij het voor zijn eigen belangen gebruikt. Filips de Schone, koning van Frankrijk in de Middeleeuwen, verdiende een reputatie als vervalser door het metaal van munten lichter te maken om zijn schatkist aan te vullen. Lange tijd was de koning niet de enige die geld uitgaf. Ook de grote heren deden dat. Het recht om geld te munten was een van de grootste privileges. De strijd van de koningen van Frankrijk was er evenzeer op gericht deze lokale munten te laten verdwijnen als hun koninkrijk uit te breiden. Deze munten, waarvan de waarde en het aantal door de staat werden bepaald, werden daarom vervaardigd door de Monnaie de Paris. In 1775 werd deze gevestigd in een hotel dat dienst deed als fabricagewerkplaats.
Het maakte de eerste Franse postzegel.
Pierre-Antoine Demachy, olieverf op doek, 1783. Gezicht op de Seine onder de Pont-Neuf links, het Hôtel de la Monnaie 8 jaar na de bouw ervan in 1775 (Musée de la Monnaie de Paris).
Een enorm gebouw voor zijn tijd, 112 meter lang en 12.000 vierkante meter. Hier werd na de revolutie geld gemaakt. De eerste bankbiljetten werden hier gemaakt en op1 januari 1849 werd deeerste postzegel uit onze geschiedenis uitgegeven. Tegenwoordig is het prachtige Hôtel de la Monnaie de Paris niet meer de plaats waar de munten werden gemaakt waarmee we onze kerstinkopen konden doen. Maar de traditie van het vervaardigen en zelfs sublimeren van munten leeft voort door de medailles en originele munten die er nog steeds worden gemaakt. De Parijse Munt produceert nog steeds meer dan een miljard munten per jaar op verschillende locaties.
Adres en metro
11 quai conti
Metro Pont Neuf (lijn 7) / Odéon (lijnen 4 en 10) / Saint-Michel (lijn 4)
RER: Châtelet (RER A en B) / Saint-Michel Notre-Dame (RER B en C)
Dienstregeling
Elke dag van 11 tot 18 uur behalve op maandag en met uitzondering van 25 december / 1 januari en 1 mei.
Houdt u van Parijs? Ontdek hier al onze bestemmingen in Parijs!
