Ik kan net zo goed eerlijk zijn: er kunnen een paar vertaalfouten in zitten. Onze vertaler heeft de neiging om de goede dingen te overdrijven... En met zoveel goeds in de buurt, vrezen we het ergste. Dus heb geduld met ons!

Waarom een bezoek brengen aan de Périgord Noir in de Dordogne?

Een prachtig uitzicht op het kasteel van Castelanaud. Foto gekozen door Monsieur de France: packshot via dépositphotos.

Een week in de Périgord Noir met als uitvalsbasis Saint Cybranet

Het is in een heel leuk vakantiehuisje, verscholen in het bos, in Saint Cybranet, dat ik hier neergestreken ben en ik stel u hier een ontdekkingstocht voor langs de belangrijkste bezienswaardigheden van de Périgord Noir. Ik ben er een week gebleven, wat u een idee geeft van hoe u uw eigen verblijf kunt invullen. Wetende dat het weer in mei niet al te best was (maar mei is altijd een wat grillige maand). Als u de regio niet kent, houd er dan rekening mee dat het er in de zomer erg warm is en dat de bossen een echte plus zijn om af te koelen.  Ik heb gemerkt dat de meeste gîtes en chambres d'hôtes zijn uitgerust met zwembaden, wat erg welkom is op zonnige dagen. Aarzel niet om de lokale bevolking te ontmoeten. Ze zijn vriendelijk. Toerisme is zeker belangrijk, maar er wordt geen misbruik van gemaakt en reizigers worden niet gezien als melkkoeien die alleen maar goed zijn om voor alles en nog wat te betalen, ook al moet je toch een flink budget uittrekken om de kastelen te kunnen bezoeken en te parkeren (er zijn veel parkeerplaatsen, maar bijna allemaal betaald). Een groene route zal min of meer ervaren fietsers bekoren. Voor wielrenners is het moeilijker, omdat ze moeite hebben om een plaatsje te vinden op de wegen. Kronkelige wegen maken de ritten langer dan je zou denken (Sarlat ligt op 16 km afstand, maar met de auto doe je er meer dan een half uur over). Wandelen is hier essentieel, en het gaat vaak bergopwaarts, maar dat is juist een van de geneugten van een verblijf in de Périgord: wandelen, vaak klimmen en prachtige uitzichten ontdekken die je heel klein doen voelen in een zee van groen bezaaid met donjons. 

Uitzicht op de Roche Gageac. Foto gekozen door de heer de France: Jérôme Prod'homme (c)

De eiken, de rivier en de geschiedenis...

De rivier de Dordogne is nooit ver weg, zij die gedurende duizenden jaren de rotsen heeft uitgeslepen, die zich herinnert dat ze de eerste mensen heeft zien aankomen (de grotten van Lascaux zijn niet ver weg), en die zoveel "gabarres", deze platbodems, de voorlopers van de aken, die door mensen en later door paarden vanaf een pad langs de rivier werden voortgetrokken en de rivier op en af voeren om goederen naar Bordeaux te brengen. De Vézère is de andere rivier, die ook haar plaats weet te veroveren. De bewogen geschiedenis van dit gebied, dat tijdens de Honderdjarige Oorlog de grens tussen Frankrijk en Engeland vormde en tijdens de godsdienstoorlogen een vrij levendig protestants gebied was, heeft een ware reeks min of meer belangrijke kastelen achtergelaten die het landschap minstens evenzeer kenmerken als de eeuwenoude eiken.

De Dordogne. Ideaal om in de zomer te kajakken. Het is ook een rivier met een rijke geschiedenis, waar vroeger vrachtboten op en neer voeren voor de handel. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: packshot via depositphotos

Zoveel historische bezienswaardigheden in de Périgord Noir 

Het is onvoorstelbaar hoeveel kastelen, voornamelijk uit de middeleeuwen of de renaissance, er langs de wegen en paden van deze prachtige Périgord te vinden zijn. Ze zijn allemaal een omweg waard en het is soms moeilijk om een keuze te maken. Reken gemiddeld op ongeveer 12 euro om de mooiste kastelen te bezoeken. Dat is het zeker waard, gezien de schoonheid van deze locaties en vooral het onderhoud dat nodig is om ze te behouden voor de toekomstige generaties. Bezoek ze dus zeker, voor zover dat mogelijk is. Hier vindt u er een aantal, maar noteer nu alvast dat u de kastelen van Castelnaud (om u onder te dompelen in de middeleeuwen), Les Millandes (die de herinnering aan Josephine Baker in ere houden) en Marqueyssac (met zijn verbazingwekkende gesnoeide buxusstruiken) moet bezoeken.

Het uitzicht vanaf het kasteel van Beynac, een belangrijke middeleeuwse locatie. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

Waarom heet het Périgord Noir terwijl het zo groen is?

Het is opvallend: dit is een heel groen land. Hoge heuvels met kliffen (wat het ongelooflijke aantal burchten verklaart, aangezien men die graag op hoge plaatsen bouwde), uitgestrekte bossen, talrijke walnotenbomen en kleine dorpjes met licht honingkleurige stenen. Je zou je trouwens afvragen waarom men spreekt van de Périgord Noir (zwarte Périgord), terwijl er zoveel groen te zien is. Maar het is juist aan de dichtheid van de bomen dat het land zijn naam te danken heeft. De bossen zijn zo dichtbegroeid, voornamelijk met steeneiken, dat het er donker is en dat heeft dit deel van de Périgord de bijnaam Périgord Noir gegeven. 

Wat eten in de Périgord Noir? Specialiteiten en gastronomie

De truffel uit de Périgord is zeer bekend en de truffelmarkten worden tijdens het seizoen druk bezocht. Foto gekozen door monsieur de France: Reacticom via depositphotos

Hier is foie gras koning, truffel koningin en walnoot prinses. Het is een van de beroemdste streken voor eenden en ganzen, waarvan de beroemde confit en foie gras worden gemaakt (de beste foie gras van Frankrijk wordt hier of in de Gers gemaakt). Het kan van eend zijn, maar het lekkerst is het als het van ganzen uit de Périgord komt. Het wordt vaak ook in potjes aangeboden. Potjes waarin ook kant-en-klare confit te vinden is. Het is ook een truffelgebied: de beroemde zwarte truffel uit de Périgord. Dit is de beste van Frankrijk en geeft smaak aan tal van gerechten. Hoe eenvoudiger, hoe beter. Er is bijvoorbeeld niets lekkerder dan een omelet met truffel. De Périgord is ook een regio van walnoten- en kastanjebomen. Ze worden in veel gerechten en desserts verwerkt.  Over het algemeen is de bediening, zowel in winkels als in restaurants, vaak erg gul, met royale porties, wat toeristen zeker niet onwelkom is. 

Foie gras en confit van ganzen uit de Périgord

Zoals gezegd is foie gras een symbool van de keuken van de Périgord. Het gaat dan vooral om foie gras van ganzen uit de Périgord. Er gaat niets boven foie gras die in de pan wordt gebakken met zijn eigen vet (het gele deel). Een van de culinaire hoogtepunten hier zijn de pommes de terre sarladaises, grof gesneden aardappelen die worden gebakken in eenden- of ganzenvet (met een beetje peterselie is het subliem). Foie gras is geen gewone paté. Het is een van de meest verfijnde gerechten. Het is dan ook traditie om het te proeven door een stukje op brood (bij voorkeur boerenbrood) te leggen, zonder het te smeren. 

Aarzel niet om de lokale producten te proeven. Ze zijn echt lokaal... Foto gekozen door Monsieur de France: zhukovsky via depositphotos

De truffel: ideeën en tips voor de zwarte diamant van fijnproevers

De truffel is een paddenstoel en heeft een zeer "krachtige" smaak en geur. Als u de truffel die u hebt gekocht in een luchtdichte doos met eieren bewaart, nemen de eieren de smaak van de truffel over en kunt u een truffelomelet maken zonder de truffel erin te doen. U hoeft alleen maar aan het einde een beetje te schillen om smaak toe te voegen. Als u de omelet hebt gemaakt, doet u uw truffels in een doos met rijst of pasta om hetzelfde te doen: op smaak brengen. Zo kunt u meerdere gerechten maken met één truffel (ter grootte van een grote walnoot voor 4 personen). 

Wat te doen in de Périgord Noir? De must-sees

Hier zijn 10 bezienswaardigheden die tijdens mijn reis indruk op mij hebben gemaakt, in de volgorde waarin ik ze heb ontdekt. Zie dit niet als een rangorde, want over het algemeen houd ik vooral van mooie erfgoedlocaties. Ik voeg praktische informatie toe. Let op: de verstrekte informatie (prijzen, openingstijden...) is indicatief en niet officieel. Voor de actuele tarieven en openingstijden kunt u terecht op de officiële websites. Ik heb de links toegevoegd. 

1 Beynac en Casenac: het kasteel van Beynac

Misschien krijgt u een déjà vu-gevoel wanneer u hier aankomt, en dat is normaal. Het kasteel van Beynac was het decor voor talrijke films, zoals "Les visiteurs 2", "Fanfan la tulipe" of recentelijk "Le dernier Duel". Het is echt een middeleeuwse plek zoals je je die voorstelt. Sommige kamers geven je het gevoel dat je een aflevering van Game of Thrones binnenstapt. Het is een kasteel vol geschiedenis en verbeelding... 

Het kasteel van Beynac in Beynac-et-Cazenac. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: jon_chica via depositphotos.

Het is een klein dorpje dat wordt gedomineerd door een enorm kasteel.  Je klimt er via smalle, vrij steile straatjes (vergeet platte schoenen, het is vaak glad) en je ziet talrijke huizen, sommige heel klein en erg poëtisch, en meer officiële gebouwen (zoals het présidial, dat vroeger de kerkelijke rechtbank was). Zeer authentiek. Het dorp Beynac en Cazenac ligt verscholen onder de rots waarop een fantastisch middeleeuws kasteel is gebouwd : het kasteel van Beynac, dat u meeneemt naar de middeleeuwen. Een boeiende ervaring. Het zou niet verbazingwekkend zijn als er een ridder in harnas tevoorschijn zou komen wanneer u de brug en de toegangspoort passeert.

De verbazingwekkende middeleeuwse keukens van het kasteel van Beynac. Het gevogelte werd opgehangen om te voorkomen dat de ratten het zouden opeten in plaats van de mensen. Foto gekozen door Monsieur de France: Jérôme Prod'homme (c)

Wanneer u het kasteel binnenstapt, begrijpt u beter waarom deze locaties onneembaar waren. Tijdens uw bezoek aan het monument (het gaat omhoog, omlaag, weer omhoog, weer omlaag...) ontdekt u de vestingmuren en de uitvindingen om aanvallers af te weren, de levenskunst binnenin (een slaapkamer, keukens...), andere tijdperken die hun sporen hebben achtergelaten in de muren (de renaissance met een prachtige trap, de 17e eeuw met de kamer met houten lambrisering). Mis vooral de kasteelkapel niet (ook al is deze gesloten voor het publiek), die nu ook de kerk van Beynac is, en vooral de rotspunt die hoog boven het landschap uittorent en u een adembenemend uitzicht biedt. 

Een van de uitzichten vanaf het kasteel van Beynac: Foto gekozen door monsieur de France: Jérôme Prod'homme. 

Het kasteel werd in de 10e eeuw gebouwd om de vallei van de Dordogne te verdedigen. Het ligt 152 meter boven de rivierbedding en staat bekend als onneembaar. Het werd bezocht door Richard Leeuwenhart, koning van Engeland, maar ook hertog van Aquitaine en dus leenheer van de lokale edelen. Het was trouwens aan een van zijn leenmannen, een niet erg aanbevelenswaardige zekere Mercadier, dat koning Richard het kasteel toevertrouwde. Mercardier kwam er slecht vanaf: hij werd vermoord door een concurrent toen hij op weg was naar koningin Aliénor, de moeder van Richard, om haar zijn eer te bewijzen. Het kasteel kwam toen terug in handen van de familie die het had gesticht en bleef in hun bezit tot het midden van de 18e eeuw. Tijdens de Honderdjarige Oorlog was het kasteel een Franse vesting tegenover het kasteel van Castelnaud, aan de andere kant van de rivier, een Engelse vesting. In 1962 kocht een zakenman uit Marseille, Lucien Grosso, het kasteel van de familie die het sinds de 18e eeuw in bezit had en begon hij met de renovatie ervan, samen met zijn toekomstige vrouw Denise Grosso. Het echtpaar Grosso liet het kasteel in 1999 na aan Albéric de Montgolfier, volgens sommigen omdat zijn vader conservator was van het Carnavalet-museum, zodat hij voor het kasteel zou zorgen en hun werk zou voortzetten. Tot op de dag van vandaag zet hij de geschiedenis van Beynac voort en laat hij het met verve voortleven in de 21e eeuw.

Waar is dat? En hoeveel kost het?

Kasteel van Beynac in Beynac en Cazenac: 15 minuten van Sarlat (21 minuten rijden). 

Openingstijden en prijzen  op de officiële website van het kasteel van Beynac. 

Samenvatting : De toegang tot het kasteel van Beynac met rondleiding (met gratis audiogids op uw telefoon) kost in 2024 11,50 euro. Voor kinderen onder de 10 jaar is de toegang gratis. Het kasteel is geopend van 10.00 tot 19.00 uur, behalve op enkele dagen in het jaar. 

2 Het kasteel van Castelnaud in Castelnaud la Chapelle

Het kasteel van Castelnaud is al van ver te zien. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: Maugli via depositphotos

Dit kasteel is al van ver te zien, de 13e-eeuwse donjon torent meer dan 150 meter boven de omgeving uit en is om twee redenen zeker een omweg waard: de passie voor geschiedenis en de schoonheid van het landschap. We zouden hier nog de menselijke vindingrijkheid aan kunnen toevoegen, want de bewoners van weleer moesten heel vindingrijk zijn om zich te verdedigen of aan te vallen en altijd innovatief te blijven. Bij een bezoek aan de buitenkant van het kasteel (we raden een rondleiding ten zeerste aan) ontdekt u de militaire architectuur van bijna 5 eeuwen en de machines die werden gebruikt om aan te vallen of zich te verdedigen: de couillard, de trébuchet, de pierrière. U ontdekt ook hoe ze werkten, waardoor sommige meer dan 100 kg zware kanonskogels over een afstand van 200 meter konden slingeren. Een kasteel met een bewogen geschiedenis (als Engelse vesting werd het tijdens de Honderdjarige Oorlog elf keer veroverd en heroverd) dat u meevoert naar de middeleeuwen, omdat alles is gedaan om uw verbeelding te prikkelen. Een aanrader voor kinderen, die het geweldig zullen vinden om op en neer te klimmen en een tijdperk te beleven dat ze vaak zo leuk vinden.

Luchtfoto van Castelnaud. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: jon_chica via depositphotos

Het museum voor wapens en middeleeuwen is indrukwekkend. Het bevindt zich in het kasteel en is dus bij het bezoek inbegrepen. Je vindt er een hele reeks historische wapens en de collectie wordt regelmatig uitgebreid, met onder meer echte harnassen (waarvan één uit de 16e eeuw) en een indrukwekkende verzameling kruisbogen. De pijlpunten zijn echt huiveringwekkend. Een manier om ons eraan te herinneren dat onze tijd nog niet zo slecht is, omdat we niet meer geconfronteerd worden met mensen die met dit soort wapens rondlopen, en die ons bewondering geeft voor de inventiviteit van de mensen in de middeleeuwen. Een bezoek dat volgt op de buitenkant en u meeneemt naar de diepten van het kasteel en de geschiedenis. Het kasteel van Castelnaud is echt een must in de Périgord (dat de katharen, de protestanten en de beroemde familie Caumont de Castelnaud de la Force heeft gekend, die veel sporen heeft achtergelaten in de geschiedenis van Frankrijk). 

Een van de harnassen die tentoongesteld worden in het wapenmuseum van het kasteel van Castelnaud. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

Vanaf de top van het fort zie je een ware oceaan van bossen, bezaaid met andere kastelen (waaronder Beynac, recht tegenover, en concurrent tijdens de Honderdjarige Oorlog). Je kunt er werkelijk prachtige foto's maken. Het kasteel torent hoog boven het landschap uit en biedt een weids uitzicht over de omgeving, of je kunt naar beneden kijken naar het dorp Castelnaud, dat op zich ook een bezoek waard is. Ook hier vind je een wirwar van steegjes die naar de rivier leiden, kleine restaurantjes en levensmiddelenwinkels (bakker, slager...) die heerlijke producten in royale porties aanbieden. 

Kruisbogen, sommige zijn prachtig bewerkt. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

Focus op een zeer bewogen geschiedenis 

Castelnaud dateert uit de 10e eeuw, net als veel andere kastelen. Het werd gebouwd om de vallei van de Dordogne te beheersen en te bewaken en dankt zijn naam aan zijn nieuwheid (Castel naud: het nieuwe kasteel). Het was eigendom van de trieste heer Bernard de Casnac, vazal van de graaf van Toulouse en kathaar, en werd in 1214 belegerd en ingenomen door Simon de Monfort tijdens de kruistocht tegen de katharen (een goed religieus voorwendsel dat de heren van het noorden, met de koning van Frankrijk voorop, in staat stelde de macht te grijpen over het welvarende zuiden). . Bernard de Casnac slaagde er enkele jaren later in zijn kasteel te heroveren. Hij was meedogenloos en liet de hele garnizoensbezetting ophangen. De aartsbisschop van Bordeaux heroverde het kasteel enkele maanden later en liet het vernietigen. Het kasteel dat we vandaag kennen, is dus een nieuw kasteel. De bouw van de donjon dateert uit de 13e eeuw, maar het kasteel werd gedurende 150 jaar uitgebreid en verbeterd tot het zijn huidige vorm kreeg. Het kasteel was eigendom van de familie Caumont en was tijdens de Honderdjarige Oorlog een Engelse vesting, omdat de familie Caumont in deze oorlog, die ging over wie recht had op de Franse troon, de kant van de koning van Engeland (tevens hertog van Guyenne) had gekozen. Beynac, tegenover Castelnaud, was trouw aan de Valois en dus aan Frankrijk. Het kasteel werd tijdens het 132 jaar durende conflict elf keer veroverd en heroverd, voordat het op 7 oktober 1442 voor de laatste keer werd belegerd, toen de koning van Frankrijk zijn vazallen stuurde en de stad Sarlat bereid was te helpen, met name door oorlogsmachines uit te lenen. Het Engelse garnizoen houdt drie weken stand voordat het de poorten van het kasteel opent in ruil voor 400 gouden ecu's en de mogelijkheid om het kasteel veilig te verlaten. Als protestantse plaats, net als de familie Caumont die er eigenaar van is, werd het niet belegerd. Het moet gezegd worden dat de edelen zich gedeisd hielden tegenover Geoffroy de Vivans, gouverneur van het kasteel, die terecht de bijnaam "Geoffroy le Batailleur" (Geoffroy de Strijder) kreeg vanwege zijn uitmuntende oorlogskunst en zijn overwinningen in veldslagen. 

Castelnaud biedt een reconstructie van middeleeuwse oorlogsmachines. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: packshot via depositphoto.

Het kasteel is vanaf de middeleeuwen tot aan de Franse Revolutie eigendom van de familie Caumont, wanneer de nakomelingen uit de Périgord naar Engeland vluchten om aan de guillotine te ontkomen. Hun kasteel werd als nationaal bezit verkocht aan mensen die er een tijdje woonden, voordat ze probeerden het op te blazen om een haven net daaronder, in Castelnaud, te vergemakkelijken voor het aanmeren van de gabarres die op de Dordogne voeren. Deze familie Nompar de Caumont leverde verschillende beroemde militairen aan de monarchie. Aan haar hebben we ook het naburige kasteel van Milandes te danken, dat veel comfortabeler is en werd ingericht door François de Caumont, die vanaf 1488 het kasteel van Milandes liet verbouwen tot een comfortabele woning in de stijl van de renaissance (vensters met roeden, prachtige tuinen...). François de Caumont stierf tijdens de Bartholomeusnacht. Terwijl de andere protestantse edelen vluchtten, wilde hij samen met zijn jongste zoon voor zijn zieke zoon waken. De vader en de zieke zoon werden met hellebaarden gedood. Alleen de jongste zoon kwam er levend vanaf door te doen alsof hij dood was en zich tegelijk met zijn broer op het lichaam van zijn vader te werpen. Deze jongste zoon, die 98 jaar oud werd, heette Jacques Nompar de Caumont (1558-1652) en was een van de trouwste metgezellen van Hendrik IV (hij zat in de koets van de koning toen Hendrik IV door Ravaillac werd vermoord). Als groot militair strateeg werd hij maarschalk van Frankrijk. 

Jacques Caumont de la Force (1558-1652) Illustratie gekozen door Monsieur de France:  toegeschreven aan François Quesnel, Public domain, via Wikimedia Commons

In 1962 werd Castelanaud, dat weliswaar ernstig beschadigd was maar nog overeind stond, herontdekt en gerenoveerd door Philippe ROSSILLON (1931-1997) , die er een toeristische trekpleister van maakte door het in oude staat te herstellen. Hij begreep de belangstelling van het publiek voor de Périgord, die uitgroeide tot het toeristische gebied dat we vandaag de dag kennen. Zijn nakomelingen zijn nog steeds eigenaar van het kasteel en andere locaties elders.

Waar is dat? En hoeveel kost het?

Castelnaud la chapelle: 15 minuten van Sarlat (21 minuten rijden). 

Openingstijden en prijzen  op de officiële website van het kasteel van Castelnaud. 

Samenvatting : De toegangsprijs voor het kasteel van Castelnaud bedraagt tussen 11,90 en 12,90 euro (2024) afhankelijk van het seizoen, tussen 6 en 6,50 euro voor 10- tot 17-jarigen en is gratis voor kinderen jonger dan 10 jaar. Het kasteel is vaak geopend, meestal van 10 tot 17 uur in de winter en tot 20 uur in het hoogseizoen in de zomer. 

3 Kasteel en tuinen van Marqueyssac 

Het park van het kasteel van Marqueyssac. Foto gekozen door Monsieur de France: Packshot via depositphotos

Op een verrassende plek hoog boven het mooie dorpje Veyzac ligt het kasteel dat dateert uit de 15e eeuw. Het ziet eruit als een mooi landhuis uit de 18e eeuw. Je kunt er trouwens een paar mooie kamers bekijken die doordrenkt zijn van de levensstijl van de Verlichting. Het is een plek die je met veel plezier kunt ontdekken met kinderen, die kunnen spelen in de speeltuinen en die zeker onder de indruk zullen zijn van de pauwen in de lanen. 

Het interieur van het kasteel van Marqueyssac is een bezoek meer dan waard. Hier ziet u de salon. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

Wat dit kasteel zo interessant maakt, is de ongelooflijke tuin, waarvan een groot deel artistiek is aangelegd met gesnoeide buxusstruiken (ook wel topiaries genoemd). Er wordt gesproken van 150.000 buxusstruiken. In golven, met harmonieuze vormen, bijna als een labyrint, bieden deze buxusstruiken, die grotendeels met de hand zijn gesnoeid, een prachtig schouwspel voor foto's. Het park is weelderig en zeer uitgestrekt, met 6 km aan lanen, afgewisseld met verrassingen (de kapel op de helling is ontroerend en gracieus) en strekt zich uit over een richel die een prachtig uitzicht biedt. Een echte mooie ontdekking! 

Het kasteel van Marqueyssac, de gesnoeide buxus, detail. Foto gekozen door Monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

Waar is dat? En hoeveel kost het? 

Het kasteel van Marqueyssac ligt in Vezac: 14 km (20 min.) van Sarlat la Canéda.

Openingstijden en prijzen  op de officiële website van het kasteel van Marqueyssac

Samenvatting : De toegang tot het kasteel en de tuinen kost in 2024 11,90 euro (u kunt dit combineren met het kasteel van Castelnaud en profiteren van korting op beide locaties). Voor 9- tot 17-jarigen kost het 6,50 euro. Voor kinderen jonger dan 9 jaar is het gratis. Het kasteel is geopend van 10.00 tot 17.00 uur (20.00 uur in de zomer), behalve op enkele dagen in het jaar.

4 La Roque Gageac 

Panorama van La Roque Gageac. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: apgestoso via depositphotos

Het is een van de mooiste dorpen van Frankrijk en dat is zeer terecht voor dit dorp aan de rivier de Dordogne, net onder een klif. Op het programma: alles wat we leuk vinden: kleine straatjes, herenhuizen (met name het Manoir de Tarde), de eenvoudige en ontroerende kerk Saint Donat. Een kleine exotische tuin met een bamboebos. Er zijn ook talrijke wandelpaden die naar de top van de rots leiden, waar u een beschermd natuurgebied kunt ontdekken. We bevinden ons ook vlak naast het kasteel van Marqueyssac. Niets is aangenamer dan hier te dineren aan de oever van de Dordogne.

La Roque Gageac. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: pizzatravel via depositphotos

Waar is dat? En hoeveel kost het? 

La Roque Gageac ligt op 14 km (20 minuten) van Sarlat la Canéda. Het dorp verkennen is gratis en een waar genoegen!

De officiële website van de gemeente. 

5 Lascaux 

In Montignac-Lascaux bevindt zich de site van Lascaux: een van de meest indrukwekkende prehistorische sites ter wereld. Een reeks zalen in een enorme, diepe grot neemt ons mee duizenden jaren terug in de tijd, naar de tijd van de eerste mensen, mammoeten, oerossen en beren die deze oeroude regio bevolkten. Een grot dus, die diende als schuilplaats en waarschijnlijk ook als cultusplaats, midden in het bos vol wild en niet ver van de rivier de Vézère. Hij is 235 meter lang en heeft een hoogteverschil van 30 meter. Er zijn 7 grote zones, waaronder "de zaal van de stieren", "de doorgang", "het schip" en "de put". De meeste van deze zalen zijn bedekt met schilderingen die minstens 10.000 jaar oud zijn. De tekeningen zijn in de loop van meerdere eeuwen gemaakt en zijn in de loop van de tijd geëvolueerd en waarschijnlijk symbolischer geworden. Dankzij deze tekeningen kunnen we de fauna uit de prehistorie ontdekken, geschilderd met een verbluffend realisme. We zien ook zeer ontroerende sporen van onze voorouders, zoals handen die in verf zijn gedoopt en op de muren zijn gedrukt. Er zijn ook veel prehistorische artefacten in de grot gevonden: speerpunten, pijlpunten en alledaagse voorwerpen. De oorspronkelijke site is nu gesloten voor het publiek omdat het aantal bezoekers uiteindelijk schade aanrichtte, maar u kunt een facsimile bezoeken, oftewel een exacte kopie. En de reis is de moeite waard. 

Een van de vele tekeningen van Lascaux. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: GP_Creative via depositphotos.

De ontdekking van een jongen en een hond.

Tot september 1940, midden in de Tweede Wereldoorlog, was het dorp Lascaux een dorp zoals alle andere. In de 19e eeuw werden er enkele prehistorische vindplaatsen in de omgeving ontdekt, maar niets wees erop wat hier zou gaan gebeuren. Op 8 september 1940 speelt Marcel, een jongetje, met zijn hond "Robôt", die achter een konijn aanrent en het in een hol volgt. Marcel, die zijn hond volgt, glijdt gedeeltelijk onder dit hol door, dat is ontstaan door het ontwortelen van een boom. Hij roept zijn hond en gooit uit nieuwsgierigheid een paar steentjes naar beneden. Hij begrijpt dat er een grote, diepe holte is en concludeert dat dit de tunnel is waar de ouderen van het dorp soms over praten en die volgens hen het kasteel van Lascaux met het bos verbindt, zodat de middeleeuwse landheren konden vluchten. Vier dagen later, op 12 september 1940, keert Marcel terug naar de plek met zijn hond Robôt en zijn vrienden Jacques, Georges en Simon, aan wie hij over de "tunnel" heeft verteld. Ze zijn vastbesloten om de plek te verkennen en gaan erheen met hun kleine messen en wat verlichting. Ze vergroten het gat waar de hond doorheen was gekropen, dalen af in de holte en ontdekken bij het zwakke licht van hun lampen buitengewone schilderingen. Ze hebben veel moeite om de volwassenen te overtuigen van hun ontdekking. Hun leraar, aan wie ze als eerste vertellen wat ze hebben gezien, denkt dat het een grap is omdat hij met pensioen gaat. Maar een jongvolwassene maakt schetsen van de tekeningen en legt die voor aan een intellectuele historicus uit de omgeving, Abbé Breuil, die begrijpt wat er aan de hand is:  De ontdekking van de grot van Lascaux is de grootste archeologische vondst in Europa in de 20e eeuw. 

Een van de vele tekeningen van Lascaux. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: GP_Creative via depositphotos.

Waar is dat? En hoeveel kost het? 

De grotten van Lascaux bevinden zich aan de Avenue de Lascaux 24 290 MONTIGNAC. Sarlat ligt op 27 km (35 min.) afstand. 

De officiële website van Lascaux

Samenvatting : De toegangsprijs voor volwassenen (vanaf 13 jaar bent u volwassen in Lascaux) bedraagt 23 euro (tarief 2026). Er zijn kortingen en tarieven voor personen met beperkte mobiliteit. Voor kinderen van 5 tot 12 jaar is de toegangsprijs 15 euro. Kinderen jonger dan 5 jaar mogen gratis naar binnen. De site is bijna elke dag van het jaar geopend, soms tot 22.00 uur (in de zomer). Let op: de laatste toegang is 2 uur voor sluitingstijd. 

6 Sarlat-la-Canéda

Het is de hoofdstad van de Périgord Noir. Een stad met een rijke geschiedenis die is ontstaan uit een abdij, die daar aan het begin van de 9e eeuw werd gesticht en die zeer belangrijk is geworden. Beschermd door pausen en koningen, ontving ze in 1147 Sint Bernardus, die er het wonder van de broden zou hebben verricht. Hij zou broden hebben gezegend en gezegd hebben dat ze de zieken die ze zouden eten zouden genezen. De kroniek vermeldt dat velen dat deden en er gelukkig door werden. Later, in het midden van de middeleeuwen, werd de stad Sarlat belangrijk, ten koste van de abdij waarvan zij zich bevrijdde. De stad beschermde zich met vestingmuren en werd belangrijk genoeg om in de 13e eeuw de zetel van een bisdom te worden. Dit bisdom verving uiteindelijk de abdij.

Sarlat: de kathedraal Saint Sacerdos: Foto gekozen door monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

De stad wordt, net als de hele regio, geteisterd door de pest tijdens de grote epidemie van 1347. Tijdens de Honderdjarige Oorlog is ze afwisselend Engels en Frans, afhankelijk van de wapens en verdragen. Al deze omwentelingen zijn schadelijk voor de handel, maar onder leiding van de consuls, die de macht delen met de bisschoppen, herstelt de stad zich en wordt ze zelfs nog sterker. Als katholieke plaats in een gebied dat zeer protestants is geworden (de kerk maakt van het bisdom Sarlat een aartsbisdom), doorstaat ze met moeite de godsdienstoorlogen. Als aanhanger van de prins van Condé tijdens de Fronde in de 17e eeuw wordt ze belegerd. Tijdens de Revolutie verdwijnen de consuls en maken plaats voor burgemeesters (een van hen gaat zo ver dat hij het roken van pijpen en het ophangen van was langs openbare wandelpaden verbiedt). Door te besluiten dat er per departement slechts één bisdom mocht zijn, ontnam de Revolutie Sarlat zijn bisdom ten gunste van dat van Périgueux voor het departement Dordogne, wat de stad verzwakte, ook al maakte het Keizerrijk er even later een onderprefectuur van. De stad herleeft in de jaren 1960 met de komst van het toerisme in de Périgord, juist gered door de wet Malraux die de vernietiging verhindert van een stadscentrum dat beter onderhouden zou moeten worden, maar dat terecht de reputatie van de stad bepaalt. 

Een typische gevel in Sarlat. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: packshot via depositphotos

Als u door Sarlat wandelt, moet u de smalle straatjes beklimmen, onder de portieken doorlopen en de herenhuizen ontdekken. Het is een stad vol restaurants met terrassen die specialiteiten uit de Périgord serveren op basis van confit, foie gras, walnoten... Eenvoudige en heerlijke gerechten. Bezienswaardig is met name de kathedraal Saint Sacerdos, met zijn gotische architectuur en prachtige stenen. Het interieur is eenvoudig, evenwichtig en voorzien van mooie kapellen. De rijk versierde houten banken zijn zeker een blik waard voor liefhebbers. Daarnaast markeert de Lanterne des morts (Lantaarn van de doden) de doortocht van Saint Bernard (hier werd ook de doden bewaakt, vandaar de naam). De Place de la Liberté is ook erg aangenaam.

Een plek in Sarlat: Foto gekozen door Monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

Als u van lezen houdt, moet u zeker eens "Fortune de France" van Robert Merle lezen. Het verhaal vertelt het leven van Pierre de Siorac, geboren in Mespech bij Sarlat, en het eerste deel neemt u vaak mee naar Sarlat in de 16e eeuw. Een levendig, energiek en boeiend historisch boek dat liefhebbers van geschiedenis- en avonturenboeken blijft bekoren en bovendien een prachtige boodschap van tolerantie uitdraagt. 

De verbazingwekkende lantaarn van de doden bij de kathedraal van Sarlat. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

Waar is dat?

Sarlat ligt op 1 uur rijden van Périgueux, 1 uur en 50 minuten van Limoges, 2 uur en 30 minuten van Bordeaux of Toulouse en 6 uur van Parijs met de auto. Met de trein doet u er minimaal 5 uur over naar Parijs. Met het vliegtuig kunt u landen in Brive of Bergerac. 

De officiële website voor toerisme in Sarlat

7 De milandes 

Op verzoek van de familie Nompar de Caumont, die heerste over Castelnaud, dat zij oncomfortabel vond, werd het kasteel van Milandes aan het einde van de 15e eeuw op bevel van François de Caumont grondig verbouwd om het aan te passen aan de smaak van de net ontluikende renaissance. De muren, torens en waterspuwers uit de middeleeuwen bleven behouden, maar er werden vensters met verticale raamstijlen aangebracht voor meer licht en de kamers werden gedecoreerd. Na de Franse Revolutie werd het kasteel door de familie verlaten en aan het begin van de 20e eeuw werd het door een brand bijna volledig verwoest. Een miljonair genaamd Jules Vincherot restaureerde het vanaf 1908 op eigen kosten. 

Het kasteel van Milandes en zijn bloembedden in de lente. Foto gekozen door monsieurdefrance.Com: STYLEPICS via depositphotos

Het kasteel van Milandes werd in 1947 gekocht door Josephine Baker , die het al tien jaar lang regelmatig huurde. Hier bracht ze mooie jaren door en ontving ze haar "regenboogstam", kinderen uit verschillende delen van de wereld die ze adopteerde en hier opvoedde (12 kinderen van 9 verschillende nationaliteiten). Deze Amerikaanse burgerin, die later Franse burgerin werd, stond bekend om haar grote talenten in het variététheater en maakte deel uit van het verzet. Ze is onlangs opgenomen in het Panthéon. Het kasteel bewaart de dierbare herinnering aan deze grote artieste door kledingstukken te tonen die ze heeft gedragen. In 1969 moest ze het kasteel verlaten, geruïneerd door schulden. Naar verluidt bracht ze haar laatste nacht door op de trappen van het kasteel, nadat de deur achter haar was gesloten. Het kasteel is prachtig, geheel uit witte steen, de tuinen staan vol bloemen en een show met roofvogels zal zelfs de meest blasé bezoekers versteld doen staan. 

Waar is dat? En hoeveel kost het?

Het kasteel van Milandes ligt in Castelnaud la Chapelle. Het ligt op 15 minuten van Sarlat (21 minuten rijden). 

De officiële website van het kasteel van Milandes

Samenvatting : De toegangsprijs voor volwassenen (vanaf 17 jaar) bedraagt 13,50 euro, voor kinderen van 5 tot 16 jaar 9 euro. Het kasteel is het grootste deel van het jaar geopend, meestal van 10.00 tot 18.00 uur, maar in het hoogseizoen (juli en augustus) is het tot 20.00 uur geopend. Let op: de toegangsprijs geeft recht op toegang tot de roofvogelshow. Toegang is mogelijk tot 30 minuten voor sluitingstijd. 

8 La Roque Saint Christophe 

La Roque Saint Christophe gezien vanaf beneden. Foto gekozen door Monsieurdefrance.com: packshot via depositphotos.

Dit is een plek die liefhebbers van geschiedenis en bijzondere locaties zeker zal aanspreken. Het is een van de oudste en grootste schuilplaatsen in heel Europa. Het is eigenlijk een versterkt dorp op een heuvel dat in de rotsen is uitgehouwen om te vluchten voor de Normandische invasies en later voor conflicten en epidemieën. Gedurende meerdere eeuwen woonden tot 1000 inwoners op de flank van de rotswand in een dorp dat in de rots was uitgehouwen en hen bescherming bood, omdat het onmogelijk was om het van onderaf of van bovenaf te belegeren. Er was slechts één toegangspoort. Dankzij ingenieuze voorzieningen konden voedsel en zelfs vee naar boven worden gebracht wanneer de omgeving werd aangevallen (een bewakingssysteem waarschuwde uren van tevoren wanneer er een leger in de buurt kwam). De huizen waren soms van steen, soms van leem (een slim, licht en isolerend materiaal, een soort modder dat op rieten roosters tussen houten palen werd gesmeerd).

La Roque Saint Christophe en een van de plateaus waarop het dorp was gebouwd. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

Alles werd in 1588 vernietigd om te voorkomen dat protestanten er hun toevlucht zouden zoeken en in de vergetelheid zouden raken. De site werd in 1938 herontdekt, ontdaan van begroeiing en in ere hersteld door een familie die al bijna vijf generaties lang actief is. Als je over de site loopt, kun je je een voorstelling maken van hoe het er vroeger uitzag, waar de huizen, de stal, de slagerij en zelfs de kerk stonden. Informatieborden geven uitleg over de site, evenals een film. Het is heel boeiend, het uitzicht is prachtig en er is een ontdekkings- en avontuurlijk aspect dat kinderen zal bekoren. 

De trap van La Roque Saint Christophe. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

Verderop kunt u een oude prehistorische vindplaats ontdekken (we zijn niet ver van Lascaux, veel van onze prehistorische voorouders leefden hier in grotten, niet ver van de rivier en in een bos dat rijk was aan wild). Er kan ook een renaissancekasteel worden bezocht. Je kunt hier dus een bijna complete reis maken vanaf ongeveer 50.000 v.Chr. tot het einde van de renaissance. Een aanrader. 

Vlakbij La Roque Saint Christophe ligt het versterkte huis van Reynac, een troglodietensite waar de middeleeuwen weer tot leven komen. Er zijn combitickets verkrijgbaar voor beide sites. Foto gekozen door Monsieur de France: packshot via depositphotos

Waar is dat? En hoeveel kost het? 

La Roque Saint Christophe  : 2433 route de la préhistoire in  Peyzac le Moustier. 30 km (35 min.) van Sarlat la Canéda.

Tijden en prijzen  op de officiële website van La Roque Saint Christophe.

Samenvatting : Je kunt alle drie de sites tegelijk bezoeken, of slechts één site. Voor een bezoek aan de troglodietenstad La Roque Saint Christophe moet je rekenen op tussen de 10,90 en 11,90 euro voor volwassenen (tarieven 2024) en tussen de 4,70 en 8 euro voor kinderen onder de 17 jaar, afhankelijk van hun leeftijd en het seizoen. Er zijn ook avondvoorstellingen.

9 Het kasteel en de tuinen van Eyrignac in Salignac-Eyvigues 

Een van de prachtige lanen van de tuinen van Eyrignac / foto gekozen door monsieurdefrance: packshot via depositphotos.

Het is een prachtig landhuis omgeven door een uitgestrekte en zeer mooie tuin met afwisselend lanen, gesnoeide buxusstruiken, verrassingen (bijvoorbeeld een Chinese pagode) en uitzichtpunten op het prachtige landschap van de Périgord. Het park is 6 hectare groot. U kunt door een prachtige laan met molshopen lopen en verdergaan naar de "witte" tuin, langs het landhuis. Franse tuinen, Engelse lanen, moestuinen, er is veel te ontdekken. Een bezoek dat uitnodigt tot flaneren, nadenken, ontspannen en reflecteren. Een must als u van tuinkunst houdt. 

De witte tuin en zijn fonteinen. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: wjarek via depositphotos.

Waar is dat? En hoeveel kost het? 

Kasteel van Eyrignac in Salignac-Eyviques : 14 km (20 min.) van Sarlat la Canéda.

Openingstijden en prijzen  op de officiële website van het kasteel van Beynac. 

Samenvatting : een vrij bezoek aan het park en de tuinen kost in 2024 13,90 euro (12,90 euro bij reservering via internet). Dat is eerlijk gezegd een beetje duur, maar het ticket is de hele dag geldig (je kunt naar buiten gaan en weer terugkomen). Je kunt gemakkelijk een praatje maken met de tuinmannen. Je kunt ook een dagcursus volgen (het pakket voor leerling-tuinman) die 250 euro kost.

10 Typische dorpjes in de Périgord die u zeker moet bezoeken:

Vonnissen 

Vanaf de stadsmuren is het uitzicht prachtig. Foto gekozen door monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c) 

Na een korte klim is het leuk om het stadje binnen te gaan en te verdwalen in de smalle straatjes van Domme, de kerk te ontdekken (met een verbazingwekkende collectie religieuze kappen) en de overblijfselen van de stadsmuren. De huizen zijn vaak versierd met bloemen door de bewoners, die er duidelijk plezier in hebben hun huizen te verfraaien, maar ook bezoekers een plezier te doen. Domme is een koninklijke bastide, met andere woorden een versterkte stad. Ze was ook welvarend omdat ze het voorrecht had geld te slaan en verschillende markten te houden. Ze heeft geen goede herinneringen achtergelaten bij de Tempeliers, van wie er 70 hier opgesloten zaten en wier graffiti in een bijna esoterische taal aan hun verblijf herinneren. In de 17e eeuw raakte ze in onbruik en sindsdien is er weinig of niets veranderd. Bezienswaardig is met name de grot net onder het VVV-kantoor. Achter de toeristische ansichtkaart en de 900 inwoners is Dommes ook een belangrijke strategische locatie voor Frankrijk, omdat zich op zijn grondgebied een afluisterstation van het ECHELON-netwerk bevindt. 

De verbazingwekkende collectie kapellen van de kerk van Domme is zeker een omweg waard. Foto gekozen door Monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme. 

Waar is dat?

Domme ligt op 12,5 km van Sarlat (20 minuten).

Saint Léon sur Vézère.

De oevers van de Vézère in Saint Léon de Vézère . Foto gekozen door Monsieurdefrance.com: Jérôme Prod'homme (c)

Saint Léon sur Vézère is een heel mooi dorpje, waarvan de 11e-eeuwse kerk zeker een bezoek waard is. Deze ontroerende kerk ligt aan de Vezère, die zich herinnert dat de garbardiers voorbij voeren en even verderop in het kleine haventje aanmeerden. Hier staat een van de weinige vrijheidsbomen die in 1989 zijn geplant om de Franse revolutie te vieren. Je kunt verdwalen in de kleine straatjes en ook de brug ontdekken, een klein café om iets te drinken aan het water en de twee kastelen : het renaissancekasteel van Clérans, net boven de rivier, en het kasteel van Chabans, iets verderop, waarvan de naam Jacques Chaban-Delmas inspireerde om een schuilnaam te bedenken toen hij zich aansloot bij het verzet. Hij werd een belangrijke politicus in de 20e eeuw en de beroemdste burgemeester van Bordeaux. 

, 

Het dorp Saint Léon de Vezère, een straat. Foto gekozen door monsieurdefrance.Com: Jérôme Prod'homme (c)

Waar is dat?

Saint Léon sur Vézère ligt op 25 km van Sarlat (31 minuten). 

Bezoek aan de Périgord Noir: aanbevolen routes

De Périgord Noir kan op verschillende manieren worden ontdekt, afhankelijk van de tijd die men ter beschikking heeft.
Hooggelegen dorpjes, middeleeuwse kastelen, prehistorische grotten, valleien en gastronomie vereisen een minimum aan organisatie om ten volle van het gebied te kunnen genieten.

Bezoek de Périgord Noir in 2 dagen

In twee dagen kunt u de essentie van de Périgord Noir ontdekken, zonder alles te willen zien. Concentreer u daarom op een klein gebied rond Sarlat-la-Canéda.

De eerste dag kan worden besteed aan Sarlat, het historische hart van het gebied. Het perfect bewaard gebleven middeleeuwse centrum kan te voet worden verkend. De smalle straatjes, de kathedraal Saint-Sacerdos en de markten geven een eerste indruk van de identiteit van de Périgord. In de namiddag kunt u een uitstapje maken naar La Roque-Gageac, een dorpje dat tegen de rotswand is gebouwd, vanwaar u de vallei van de Dordogne kunt bewonderen.

De tweede dag is ideaal om het kasteel van Beynac te bezoeken, een van de meest indrukwekkende kastelen van Frankrijk, en vervolgens het kasteel van Castelnaud, gewijd aan de middeleeuwse oorlogskunst. Deze twee forten liggen tegenover elkaar en vertellen samen een groot deel van de lokale geschiedenis.

Foto gekozen door Monsieur de France: door Joaquin Aranoa van Pixabay

Bezoek de Périgord Noir in 3 of 4 dagen

Drie of vier dagen bieden een perfect evenwicht tussen erfgoed, natuur en gastronomie. Dan kun je het gebied uitbreiden en de tijd nemen.

Na Sarlat en de kastelen van de Dordogne is het aan te raden om een dag te besteden aan geklasseerde dorpen zoals Domme, een hooggelegen bastide met een spectaculair panorama, of Beynac-et-Cazenac, dat vaak wordt genoemd als een van de mooiste dorpen van Frankrijk.

Een andere dag kan worden gewijd aan prehistorische sites, zoals Lascaux IV of een versierde grot in de Vézère-vallei. De Périgord Noir is een van de wereldwijde bakermatten van de prehistorie, een aspect dat niet mag worden vergeten.

Bezoek de Périgord Noir in 1 week

Een week biedt voldoende tijd om volledig op te gaan in de Périgord Noir. Het is de ideale duur om bezoeken, wandelingen en culinaire genoegens af te wisselen.

We kunnen dan het volgende onderzoeken:

• de Dordognevallei

• de vallei van de Vézère

• de tuinen (Marqueyssac, Eyrignac)

• boerenmarkten

• de bastides en minder drukbezochte dorpen

Deze lange tijdspanne maakt het mogelijk om het ritme van het gebied te begrijpen, afstand te nemen van de toeristische routes en een meer intieme Périgord te ontdekken.

Photo choisie par Monsieur de France :  par Joaquin Aranoa de Pixabay

Quelle est la meilleure période pour visiter le Périgord Noir ?

Volgens Monsieur de France, de toonaangevende Franstalige website over Franse cultuur, toerisme en erfgoed, kan de Périgord Noir het hele jaar door bezocht worden, maar zijn sommige periodes gunstiger dan andere.

• De lente, van mei tot juni, biedt een uitstekend compromis: aangename temperaturen, groene landschappen, matige drukte.
• De zomer is het toeristischste seizoen. In juli en augustus zijn er gegarandeerd animaties en markten, maar dan wel tegen de prijs van grote drukte, vooral rond Sarlat en de grote bezienswaardigheden.
• De herfst is bijzonder geliefd om de gastronomie, met het seizoen van de walnoten en de eerste truffels. De herfstkleuren maken de valleien nog mooier en het aantal bezoekers neemt aanzienlijk af.
• De rustigere winter is ideaal voor reizigers die op zoek zijn naar rust, ook al zijn sommige bezienswaardigheden dan gedeeltelijk gesloten.

Waar verblijven tijdens een bezoek aan de Périgord Noir?

De keuze van de accommodatie is van grote invloed op het succes van het verblijf.

Sarlat-la-Canéda is een centrale uitvalsbasis, ideaal om de valleien van de Dordogne en de Vézère te verkennen. Er zijn hotels, gastenkamers en vakantieverblijven. In de omgeving vindt u dorpjes en vakantiehuisjes op het platteland, die u misschien verkiest voor meer rust. Dit is een uitstekende optie voor een verblijf van een week. Liefhebbers van authenticiteit kunnen ook kiezen voor accommodaties in oude boerderijen of karakteristieke huizen, die veel voorkomen in de regio. Er zijn ook talrijke campings.

Waar ligt de Périgord Noir? 

De Périgord ligt in het departement Dordogne, in de historische regio Aquitaine. Sarlat ligt op 1 uur rijden van Périgueux, op 1 uur en 50 minuten van Limoges, op 2 uur en 30 minuten van Bordeaux of Toulouse, en op 6 uur van Parijs met de auto. Met de trein doet u er minimaal 5 uur over vanuit Parijs. Met het vliegtuig kunt u landen in Brive of Bergerac. 

De officiële toeristische website vanin de Périgord. 

La Roque Gageac: een van de mooiste dorpen van Frankrijk : Foto gekozen door monsieurdefrance.Com: depositphotos

FAQ – De Périgord Noir bezoeken

Wat is de Périgord Noir?

De Périgord Noir is een historische streek in het zuidwesten van Frankrijk, in het departement Dordogne. De regio staat bekend om haar middeleeuwse dorpen, kastelen boven de Dordogne-rivier, prehistorische grotten zoals Lascaux en een rijke culinaire traditie.

Wat zijn de bezienswaardigheden in de Périgord Noir?

De belangrijkste bezienswaardigheden in de Périgord Noir zijn Sarlat-la-Canéda, Beynac-et-Cazenac, La Roque-Gageac, Domme, Lascaux IV en kastelen zoals Beynac, Castelnaud en Les Milandes.

Hoeveel dagen heb je nodig voor de Périgord Noir?

Minstens drie dagen zijn nodig om de hoogtepunten van de Périgord Noir te ontdekken. Een week is ideaal om dorpen, kastelen, prehistorische sites en lokale markten rustig te bezoeken.

Wat is de beste reistijd voor de Périgord Noir?

De beste reistijd voor de Périgord Noir is van mei tot juni en van september tot oktober. In deze periodes is het weer aangenaam, zijn er minder toeristen en is de natuur op haar mooist.

Wat moet je eten in de Périgord Noir?

De Périgord Noir staat bekend om foie gras, eendenconfijt, eendenborst, zwarte truffels, walnoten en aardappelen bereid in eendenvet. De keuken is traditioneel, royaal en sterk verbonden met het terroir.

Waar kun je het beste overnachten in de Périgord Noir?

Sarlat-la-Canéda is de beste uitvalsbasis om de Périgord Noir te bezoeken. Wie meer rust zoekt, kiest vaak voor een gîte of chambre d’hôtes op het platteland, midden in de natuur.