Het is niet duidelijk wanneer ze is geboren
Er zijn niet minder dan vier verklaringen die vaak worden gegeven om het ontstaan van het stokbrood te verklaren. Sommigen zeggen dat het is ontstaan tijdens de Franse Revolutie toen de afgevaardigden besloten tot één gewicht voor brood. Anderen hebben het meer over Napoleon. De keizer zou hebben besloten een lange vorm op te leggen zodat het brood gemakkelijker te dragen zou zijn voor de soldaten van het Grande Armée. Er wordt ook gezegd dat de baguette het idee was van een Wener, de heer ZANG, die zich in Parijs vestigde en die de Weense broodvorm aan zijn brood bleef geven.Ten slotte zeggen anderen dat we het stokbrood te danken hebben... aan de Parijse metro. Fulgence BIENVENUE, de bedenker van de Parijse metro, zou de bakkers hebben gevraagd een brood te maken dat gemakkelijk zonder mes te snijden was, omdat de vele arbeiders die op de bouwplaats van de metro werkten messen bij zich hadden om hun broden te snijden en deze messen tijdens de talrijke gevechten op de bouwplaats te gemakkelijk tevoorschijn kwamen.De arbeiders, die meer van de korst dan van de kruimels hielden, zouden deze stokbroden, die hen meer oppervlakte gaven, hebben gewaardeerd.
Populair sinds de jaren 50...
Afbeelding door Philippe Ramakers/Shutterstock
Hoe dan ook, met het einde van de beperkingen van de bezetting werd het stokbrood zo breed gedemocratiseerd, eerst in de stad, dat het samen met de baret en het glas rode wijn het embleem van de Fransen werd.Er zijn eigenlijk drie soorten stokbrood: de baguette (die sommigen de Parisienne noemen) is 250 gram, de ficelle, die is 125 gram , en daaronder is er de déjeunette.De Fransen zijn niet de enigen die dit brood met zijn eenvoudige ingrediënten waarderen: tarwemeel, gist en water. Ook in voormalige koloniën wordt stokbrood gegeten. De Algerijnen zijn zelfs de eerste consumenten wat betreft het aantal stokbroden per inwoner. Ook in Vietnam is het erg populair.
Sinds 30 november 2022 is het stokbrood geclassificeerd als immaterieel werelderfgoed.
